Jan en Yolanda op de fiets naar Griekenland

16 september 2019
Ha luitjes ik pak de draad weer op in Neuenburg am Rhein. De plek waar we op de heenreis 3 nachten logeerden ivm de regen en lichte sneeuw! en waar we nu nu bewust zijn ivm de Koga dealer. Jammer, ons probleem is niet opgelost dus zullen we het met die irritante tik in de trapper/ krank moeten doen. Hopelijk vinden we een betere plek?! Ook maar weer duidelijk dat het lastig kan zijn als je een probleem hebt aan de Koga. Hij wordt onderweg bewonderd, besproken, staat heel goed bekend, de riem , de Rohloff...zet hem maar goed weg want hij is duur maar dit is ook een dingetje toch! Gelukkig deed Jan onderweg het onderhoud zelf, plaatste nieuwe remblokken voor beide fietsen, spatbord was stuk bij mij , geïmproviseerd opgelost, standaard ging los etc. Ja hij moest wel even melden dat mijn remblokken meer gebruikt waren......ik rem te veel blijkbaar.....!? Nou met die haarspelden in Italië, Zwitserland en Oostenrijk rem ik graag hoor!
We peddelen via de supermarkt met volle zon, blauwe lucht nauwelijks wind verder! In Breisach am Rhein , de plek van vele cruise schepen, tijd voor koffie en natuurlijk iets lekkers gescoord bij de bakker. Ja trappen kost calorieën en anders komt er wel erg veel reactie op foto’s van mij,
Bezorgde opmerkingen. Ja die fietsbroek zit toch wel maar die kippenvleugeltjes breiden dan wel erg uit, haha.
We komen door Weisweil, een poep dorp om 13.00 , jammer fietsenmaker net pauze tot 14.00 uur. Het dorp ervoor had 3 fietsenmakers langs de route gemeld maar uiteindelijk was er geen 1 ( gestopt, ziek etc etc!!) dat is echt balen dan.
We zoeken een bank en wel op een schoolplein, water, toilet en veel vragen, aandacht van de kinderen die naar huis gaan, bepakt met goed reflecterende rugzakken. Soms is de zak groter dan het kind. Ze vragen van alles aan je. We eten een boterham en om 14.00 naar de “fietsenmaker” Een man helpt ons vriendelijk, erg moeizaam lopend op 2 krukken. Hij roept er iemand bij, een oudere man, die qua postuur wel wat moeite had om bij die krank te komen.....uiteindelijk geen goed passend materiaal. We bedankten hen vriendelijk , ze wilden geen vergoeding wensten ons vooral een mooie doorreis.
Balen maar het is wat het is toch!
We komen door een vlakker gebied, mais, gras, velden en de Rijn natuurlijk. Om 15.30 komen we in Rust, zegt ons niks tot we er dichterbij zijn, hier is nl het Europa park, zusje van de Efteling.
Alles is daar ingericht op toeristen, oeps willen wij dit wel....drukte? Kabaal? We vinden een hotel via het info bord en bellen, er is plek. Volgends de routeplanning van het dorp volgen we route 10! Kun je nagaan er zijn er 15, heb ik in Kaatsheuvel nog nooit gezien.... wel een super duidelijk goed systeem. We komen bij het hotel, mooi in een rustige wijk, heerlijke plek, mooie kamer met goede faciliteit, een prachtige tuin. We zetten onze tent op om te drogen en ontstoffen onze fiets en bagage, de droge grevelpaden langs de Rijn hebben hun werk gedaan, tsjonge jonge, onze fietsen zijn grijs i.p.v. wit inmiddels.
We drinken een lekker biertje en genieten van een heerlijk Duits gerecht, top met niet te vergeten een obstler in 2 smaken, nee dat is het niet vinden we, maar een heerlijke rode wijn die glijdt erin!
We krijgen in de ochtend een super goed verzorgd ontbijt, roept u maar, het staat er en met zoveel zorg en liefde gemaakt, toppie.
We mogen onze lunchpakketten maken zegt de dame, neem mee wat je wil, het moet niet gekker worden toch.

De volgende dag is het wat frisser, iets minder blauwe lucht dus er gaat een jasje aan. De eerste keer sinds begin mei dus ons hoor je niet klagen!!

Na de eerste paar weken van een zeer warme startdag naar zelfs s nachts -2 en overdag 6-9 gr, de nodige nattigheid, sneeuw, naar in Griekenland 2 korte harde buien en in Verona een ochtend onweer en regen, Rovereto een dag regen temperaturen tot 45 graden blauwe luchten en nu is het al 18 september....
Dat maakt ook dat we steeds sterker het gevoel krijgen om tot thuis te willen fietsen. Toch de weerman gaat wat nattigheid aankondigen dus dat wordt doortrappen zegt Jan.
Wordt vervolgd dat doortrappen.

Na Rust proberen we onderweg nog een paar fietsenmakers te vinden maar ook zei kunnen ons niet helpen. We besluiten niet meer te zoeken, het kost veel tijd, gedoe en energie en levert teleurstelling op dan maar zo naar huis nadat we weten dat we echt niets stuk kunnen rijden. We rijden vooral door groen veel dijkjes, water, watervogels, wijn ,geen accommodatie en wat er is , is vol....
Uiteindelijk komen we op een enorme camping, nog nooit gezien 2500 plekken, een compleet dorp, keurig netjes, rustig en vol met caravans, vaste plekken en vele campers. Een kamer voor €90,00 of camping plek voor €15,00....1 geluk wij waren ook hier weer de enige op het tentenveld, voordeel, eigen sanitair, een heel gebouw, mooi! Zo elk nadeel ook zijn voordeel toch.

We slapen prima op onze bedjes en op tijd weer op. Ik ben de man van de wekker, Jan wil effe wakker worden en dan alles weer volgends structuur opruimen, inpakken zodat de hele handel weer past op ons ros. Ik moet zeggen ,inmiddels hebben we hier onze handigheid, rollen in verdeeld, haha. Ja hoor ook op zo ‘n toer krijg je blijkbaar structuur, afspraken etc.

Om nog effe over afspraken terug te komen, welke wij gemaakt hadden voor vertrek. 1. niet fietsen in het donker, 2. als 1 van de 2 wil stoppen ( slaapplek wil zoeken) dan is dat zo 3. Als het slecht weer is wordt het een bed.

Op tijd op pad, we merken al snel dat er een dikke tegenwind staat in de polder tussen de ont topte mais velden, bruin, met kolf, nog nooit gezien, reden?? We komen aan de Rijn dijk waar het wel duidelijk is dit wordt een pittige dag! Jan gaat voorop en probeert mij uit de wind te houden. 1 geluk er zijn weinig fietsers, gek hè!
We besluiten om de gok te maken om onder in de dijk te gaan rijden ( en niet de route kwijt te raken)ook zand grevel maar hopelijk minder wind. We draaien 14 km per uur , niet erg belangrijk maar wel duidelijk dat dit even anders is als de tijd er voor. Tot we in het groen komen, prachtig, rustig en veel minder wind. We moeten nog brood, koek, fruit kopen dat duurde 20 km helemaal niks te zien van voorziening. We komen in een klein dorp met gelukkig een buurtsupermarkt en slaan in, wat we even later verorberen achter een stapel kachelhout als wind vanger en dat op onze trouwdag.
Later op de dag eten we een broodje bij Subway, nog nooit geweest maar het smaakte. Om het af te maken geen hotel te vinden, geen b en b dus komen op een spook camping blijkt als we erop rijden. Vol vaste plekken , niemand te zien.... een klein tenten veld, oude zooi.... Jan zegt kom trappen hier gaan we niet blijven, het voelt echt niet goed...dus trap je weer verder... we genieten nog maar even van de natuur om ons heen uiteindelijk 20 km verder vinden we een hotel. SED of Ter Worm zou leuker zijn maar ja toveren lukt niet.

Tevreden het bed in na een zware dag op richting Mainz.
De wind is stuk minder, de polders en dijken zijn er nog, is dus soms ook wat saai, eerlijk gezegd. We komen door Speyer een prachtige oude stad, weer zo ‘n plek waar je wat rond kan struinen.
We belanden in Oppenheim, een ware wijn”stad” , klein, stijl omhoog, kasseien, vakwerk huizen . We stoppen bij een hotel, de man is vriendelijk, geinteresseerd, hij had de kamer al geregeld , de fietsen binnen tot ik vraag wat kost de kamer... €120,00 met ontbijt. Ik geef aan dat ik dat te duur vindt, hij verandert op slag en zegt €100,00 dan zonder ontbijt....ok maar ook dat vind ik te duur , 6 mnd onderweg per nacht 100,00 slapen . Nou hij werd er niet blij van zal ik maar zeggen. We zoeken even verder en vinden een Zimmer privat. Een prima kamer op de 1 e verdieping, netjes, schoon met badjas en slippers.... wat blijkt de badkamer is beneden en wel van de hal door de privé keuken van de mensen naar de badkamer, maar wel een prachtige badkamer, ruim, goed, schoon met een geweldige sproeikop waar ook nog goed water uitkomt, heerlijk. Het idee dat mensen zo leven met gasten, ik moet er niet aan denken.
Maar goed prima plek voor een prima prijs ook wat waard toch.
We bedenken dat we nog 3 dagen nodig hebben om een 200 km te overbruggen, het blijft nog droog....

We overleggen of we op de Berghof bij Ilona en Bert een paar dagen kunnen zijn om dan donderdag en vrijdag naar huis te fietsen. Zij hebben plek voor ons dus dat is heel erg fijn, geen zorg dus.

We merken dat Nederland echt dichterbij komt!
We gaan de volgende dag verder met de wind in de poeperd richting St Goar. Veel druiven, mais, eekhoorns, herfstkleuren.
Het wordt duidelijk drukker op de weg, wat blijkt , jut en Jul hadden niks in de gaten maar er zijn wijn feesten en veel ander spektakel als vuurwerk, het is mooi weer en weekend...de campings zijn volgestapeld met campers en caravans. Je moet niet tegelijk de deur open willen doen want dan heb je een probleem , jeetje... is dit leuk?
We zoeken naar een slaapplek, de eigenaresse zegt,” wie komt er nu om een kamer, we worden hier gek van de drukte”
Dit gaat hem niet worden ,fiets naar Boppard daar heb je meer kans om wat te vinden. Dus hup weer op de pedalen , gelukkig goede weg, fietspad, goede wind en naar beneden pfff
We vinden uiteindelijk een super plekje, heerlijk. We lachen er maar om en genieten. Toch weer 100 km niet wat we gepland hadden.

We bedenken dat we nog een dikke 180 km voor de boeg hebben en zullen dan thuiskomen in Limburg wauw, jeetje!!
De draad wordt vandaag voor de laatste keer bij de Rijn opgepakt we zullen nl boven Bonn Konigswinter naar links gaan, om de Eifel wat te mijden.
Het gaat als een tierelier. We rijden vaak achter elkaar voor veiligheid. Plots ben ik Jan kwijt, ik was rechts af gegaan door die gekke wegwijzer naar rechts met de pijl erop naar links . Ja die had ik gemist dus. Ik draai moet in een korte klim kijk rechts en zie hem niet, ik snap er niks van.. kijk links en zie hem in de afdaling verdwijnen in de tunnel pff dat loopt goed af!!
We horen plots iemand hardop tellen , links rechts en nog een keer, het blijkt fitness op een cruise boot te zijn die parallel op ons tempo meevaart. Even later klinkt tulpen uit Amsterdam en in den hemel, echt al op tijd 11.00 uur een heel groot feest, armen in de lucht , inhaken hopsakee, wie weet voor een andere reis... haha
Plots zie ik een cruise boot liggen, de Feenstra een cruise maatschappij waar pa en Lenie vaker mee weg gingen.....en ja hoor ik heb het idee dat ik deze reis hebt gemaakt met ons pa achterop. Ik kwam hem steeds tegen, toi toi toi was er 1 op de openbare toiletten ( deze woorden gebruikte pa de laatste periode naar Gerry en mij als we afscheid namen)blauwe korenbloemen die hem emotioneerde in een lied met mama, bikkelen, er tegen aan en doe zo nog maar een dotje!
Blijkt het ook nog de Rembrandt van Rijn te zijn, de boot die pa zijn voorkeur had hoezo wat is dit.....WoW.

Landinwaarts rijden we op de navigatie, nog een dikke 80 km volgends Jan. Het gaat hard Limburg komt erg dichtbij.
Gaat het dan toch gebeuren vandaag Limburg?
Uiteindelijk ja hoor we komen om Aken heen via Bocholz Nederland binnen. Wat gek plots die gele nummerborden, het is echt zover.
Via Lemiers dalen we af om bijna samen bij elkaar in het wiel te rijden ( zou het eerste gedoe zijn wat betreft brokken) door een weg omlegging doordat we net op tijd in de rem konden liep het prima af gelukkig.
Om 15.45 staan we in Gulpen,115 km , top, zo’n 7000 km getrapt en terug op de plek waar het begon dinsdag na Pasen.
We eten wat en genieten op het welbekende pleintje van een heerlijk soepje.
Daarna snel naar boven naar de Berghof , de lucht wordt akelig donker dus opschieten
We bereiken droog Het Bakhuis en worden daar super ontvangen en gaan de verhalen komen. Er zullen er nog vele volgen.
Nu paar dagen rust en dan gaan we donderdag nog de laatste 2 etappes doen om vrijdag 27 september 2019 in de Slingebeek te arriveren rond 17.00 uur.

We hopen dan al degene die ons gesteund en gevolgd hebben te ontmoeten met een borrel en een hapje, dus jullie zijn welkom!
Wij zien er naar uit in elk geval.
Lieve groet Jan en Yolanda