Jan en Yolanda op de fiets
Blijf op de hoogte en volg Yolanda en Jan
09 Juli 2017 | Frankrijk, Poitiers
13e verslag
dag 41
24 juni 2017
Vanacht heerlijk geslapen aan zee in Lancaneau, Je merkt dat het belangrijk is dat je een goede nachtrust hebt want elke dag is toch ook weer een inspannende dag. Ik merk zelf dat wanneer ik veel transpireer door de warmte en de inspanning dat ik extra goed moet drinken maar vooral ook zout moet nemen. Ik houd nl dan snel vocht vast rondom mijn oogleden. Dus die bouillon elke dag is echt wel nodig. Nu we geen drinkbouillon meer hadden in onze voorraad zijn het bouillonblokjes geworden in de winkel is nl nergens drinkbouillon te verkrijgen. Dit werkt ook, ik moet er alleen wel elke dag aan denken, zo ook op ons eten zout toevoegen iiets wat tegen onze gewoontes in is. Dus elke ochtend water koken in onze thermoskan voor bij de lunch.
Vandaag rijden we weg met een grijze lucht, we zoeken eerst een bakker voor het ontbijt. Het plaatsje is nu stilletjes, een heel ander beeld dan gisteravond toen heel bedrijvig , gezellig druk was.
We pakken de route daarna meteen op de duinen in, ook vandaag rijden we nog een heel stuk langs het strand, door de duinen, dus goed opletten op alle dwars weggetjes die voorrang hebben maar ook op de randen die door de dwarswegen zijn ontstaan, niet handig als je stuur niet goed vast hebt.
Het is wel heerlijk relatief wat vlakker en weinig wind. Er zijn hier wel wat meer fietsers die bepakt ook op weg zijn. Af en toe een santiago ganger te voet. Ik moet er niet aandenken, 120 km door de duinen voor ons is voor hen 5 dagen lopen.......dan is het wel erg eenzaam, maar ook de natuur is hier minder afwisselend. Nadeel is ook dat er tussentijds niets te vinden is langs de route van drinken en eten.
Je moet dan echt in de plages zijn en weet die weten van prijzen , iets wat we in Noord Spanje helemaal niet zagen, het kost daar niets als je iets nodig hebt.
De campings zijn hier ook vaak enorm groot,hele dorpen, met veel verhuur van tenten en mobils, niet onze plek eerlijk gezegd.
Vandaag fietsen we het laatste stuk langs de duinen naar Souillac sur Mer hier rijden we naar de pont waarmee we de Gironde gaan oversteken naar Royan. Souillac sur Mer is gezellig, er is van alles te zien en te vinden. Wanneer we de weg vragen naar de Pont omdat er een auto aanwijzing totaal de andere kant op staat, zegt een fransman nadat hij enorm moet lachen, toutes droites en wijst met zijn wandelstok, je komt er vanzelf..... inderdaad, het blijkt nog wel 12 km fietsen te zijn, de weg is erg slingerend, druk, even heel erg wennen na zo'n lange duinrit.
We rijden zoals gewoonlijk erg veel achter elkaar, niet te dicht wanneer dan heeft de laatste geen zicht op kuilen en hobbels . We roepen wel maar dat is vaak lastig doordat je elkaar niet goed verstaat en dat is ook irritant. Dat is ook een van de dingen die onderweg wel eens vervelend zijn onderling. ja , we worden ook een dagje ouder het gehoor is dus blijkbaar ook minder scherp! Ook een lastige confrontatie me jezelf .
Je probeert steeds de juiste plek te vinden ook voor de wind. Jan zegt dat ik een echte waaier fietser ben inmiddels , nou of het een compliment is weet ik niet zeker...
Bij Verdon de Mer vinden we de pont, hij ligt al te wachten, het is er niet druk , we rijden er meteen op na een kaartje gekocht te hebben. Voor €10,00 zitten we er met fietsen op voor een kleine drie kwartier. Het is heerlijk mooi weer nu en we nemen maar meteen onze tussen hap op de boot. heerlijk uitzicht, windje, zonnetje dit voelt ook weer wel als een soort eindpunt in de reis deze overtocht. Ook zijn we hier 22 jaar geleden ook met de pont de andere kant opgegaan. Jammer maar de pont herkennen we maar onderweg zien we weinig bekends terug.
We gaan nu over op de Mio , om de route te maken omdat de vélodyssée doorloopt naar het noorden en wij afbuigen richting Parijs.
Vanaf nu kijken we met de algemene kaart en laten we de Mio ons de weg wijzen en zn de borden op de weg. Voordeel is in Frankrijk hebben alle wegen een nummer die helpt je heel goed de weg te vinden en te oriënteren. Dit mis je in Spanje soms enorm.
We komen na de pont in Royan, een stad die erg vernield is geweest en dat is merkbaar aan de nieuwbouw.
We zien nu veel zonnebloemen verschijnen die al aardig in bloei staan, vele graanvelden, we vragen ons af hoe die boeren hun grenzen kennen , het lijkt een groot veld zover je kunt kijken. het is al aardig rijp en ze zijn soms al aan het dorsen.
We komen aan in Saintes, na een wegomlegging te hebben genegeerd, we nemen meestal het risico om door te fietsen en te kijken of we er langs kunnen want dat scheelt toch wel vaak enorm omrijden en ook regelmatig extra klimmen.... voor elke kleine verandering gooien die fransen de weg dicht, och die arme fietsers... Dit heeft toch tijdens onze tocht wel wat voordeel opgeleverd moet ik zeggen.
We winden een hotel aan de rand van de stad, dat is fijn want dat is rustiger en het fietst morgen gemakkelijker weg.
We gaan na een heerlijke douoche aan ons welverdiende biertje bij restaurant Pataterie. Een achteraf enorm grote keten zagen we.
We gaan na enige uitleg op het terras zitten, want eten doe je immers binnen... we genieten van het zonnetje en zitten met onze kaarten op tafel om de route terug te kijken en te plannen. We merken dat alleen drinken bestellen vaak niet kan of lastig gevonden wordt, immers in een restarurant eet je toch en de bar is voor de drank.... We leggen uiit wat ons plan is, even wat drinken wat later lekker eten. Dit levert op dat ze 4x aan tafel komen om de vragen of we al weten wat we willen eten en de 4e persoon doet dat op een zeer directe intimiderende manier.... Ze begrijpen waarschijnlijk niet dat wij echt wel blijven eten maar dat we tijd hebben. Het irriteert ons ook wel omdat er volop plaats in het restarurant dus de tafel ook niet dringend nodig is , het zij zo blijkbaar.
later beslellen we ons eten en een lekkere fles wijn en plots worden we als meneer en mevrouw benaderd en bediend!? haha
dag 42
25 juni 2017
we hebben inmiddels 3489 km op de teller staan.
We fietsen vandaag richting Potiers.
We maken vandaag veel km's het weer is wat grijs, bewolkt dan weer zonnig. Het is een landbouwgebied , granen, zonnebloemen, soms wat wijnranken en veel kiwi's.
In aanvang slechtere wegen, meer klimmen wellicht want we rijden weer in het binnenland ipv langs de kust!
We komen in Aulnay, een klein dorp waar we 22 jaar geleden bij een chambre d hotes hebben overnacht. Het was een hele fijne plek bij super lieve mensen die er voor ons toen een feestje van maakten met een super ontbijt. Destijds werden de tassen nog gevuld na het ontbijt door de eigenaresse en de bidons voorzien van fris water, het weer werd gecheckt en ze zwaaiden ons uit met kom nog eens langs met de verhalen. We zijn toen op onze terugreis met Ton, degene die ons destijds heeft opgehaald met de auto in Santiago de Compostela ( even 2600km gereden voor ons!!) daar terug gegaan om te overnachten op de terugreis om hem mee te laten genieten van al die service,liefde en mooie kamer. Jammer na zoeken we kunnen de plek niet vinden, Jan toert het dorp door rondom het plein waar het bij in de buurt zou zijn, maar komt zonder goed nieuws terug.
We nemen lekker koffie met iets lekkers van de bakker 2 straten verderop, heerlijk, ja dat klinkt wat gek maar in Frankrijk mag je bij een cafe je eigen lekkers of van de bakker 2 deuren verder opeten. geen probleem. Ze wijzen je daar ook vaak op die mogelijkheid, moet je in Nederland een keertje doen???!
We komen aan bij onze overnachtings plek, fietsen in de schuur, zo dat is goed geregeld, dat maakt dat we wederom rustig kunnen slapen.
Na een lekkere avond op tijd ons bed in.
dag 43
26 juni 2017
Vandaag gaan we na het opstaan eerst boodschappen doen in een grote supermarkt, we zijn nl op zoek naar een kabel voor de Mio. Jan zijn fiets is nl 1 x omgevallen bij het afhalen van de tassen en met de aansluiting van de Mio op de grond terecht gekomen en daar werd de kabel niet blij van. Hij heeft het toch gered tot gisteren maar nu laadt de Mio niet meer op via de Usb van de fiets dus de kabel is mogelijk gesneuveld. In de Carrefour vinde we al snel een kabel en hij doet het. welis war blijkt nu dat ook de Usb een deuk had opgelopen waardoor hij het uiteindelijk ook begaf. Gelukkig hebben we een powerbank bij waarmee we de hele dag stroom hebben en alles toch zijn werk kan doen. Toch een goede investering geweest!
We rijden bij Poitiers op de Mio zeer goed weg, een oude stad, we rijden heel veel smalle straatjes buiten de drukte en stoplichten om dus verlaten prima de drukte.
We komen in een prachtig gebied terecht. Enorm veel bloemen, riviertjes, stroomversnellingen, heel gezellig, veel kijkplezier dus.We komen door Beaumont , een heel mooi dorpje, we eten daar lekker aan het water en genieten van wat we zien. Onderweg belt Gerry, mijn zus op, Dennis is in Nl naar het ziekenhuis geweest en de neuroloog kan niets vinden, alles opgeteld en afgetrokken, het hele verhaal wordt
geduid als ernstige flauwte. Nou dat is fijn natuurlijk maar ook lastig, zeker als je dit al vaker gehad hebt, voor degene die er bij zijn is dat heftig toch. Voor ons prettig om dit te weten ,dat geeft ook weer wat rust tijdens het fietsen.
We arriveren inmiddels in Tours.
dag 44
27 juni 2017
Het wordt duidelijk dat de weersvoorspelling niet zo best is voor de komende week, tot zondag elke dag veel kans op flinke neerslag. oeiii.
Regen is altijd lastig als je moet fietsen, in het plastic is erg warm tot je even stopt en dan krijg je het enorm koud. Je schoenen worden erg nat het lastigst om droog te krijgen.
We denken er over na en overwegen om anders even op 1 plek te blijven maar tot zondag is wel erg lang. Kortere stukken fietsen kan ook maar blijft staan als het regent rondscharrelen is ook niet top en we hebben immers niet veel spullen bij aan extra kleding etc.
We spreken ook af om niet te kamperen met dit weer.
uiteindelijk naar de route gekeken, besluit: we gaan gewoon fietsen en verwachten zondag maandag thuis te zijn.
Ik merk zelf dat ik ook wel neig naar doorfietsen naar huis, de stal gaat roepen.
We fietsen vandaag met dreigend weer, in de verte hangen buien, voor en achter ons maar we houden het droog. We zijn bijna bij in Chateaudun en plots onweer en valt de hemel leeg, we zitten midden in de polder en komen dus druip nat in Chateaudun aan.
We stoppen bij een Lidl waar we schuilen en zoeken naar accommodatie
Er is niet veel!! Bij het hotelletje aangekomen, alles open, niemand bereikbaar om te vragen en evt in te checken, ook niet via de huisbel of telefoon, wat bijzonder....
volgende hotel: comlet, verderop 15 km is wel iets te vinden......oeiii'
We fietsen door de regen terug naar de eerste plek, misschien heb ik 1 kamer... uiteindelijk nee, toch vol.
We springen op ons stalen ros en rijden door de regen de stad uit naar een nieuwe plek hopelijk is daar een kamer. Gelukkig 3 km verderop na een flinke afdaling hebben beet. Onze fietsen krijgen een eigen hotelkamer in het hotel evenals wij op de 3e verdieping. We hangen beneden het natte spul te drogen , wat we achteraf de volgende morgen nog erg vochtig terug vinden.... hoezo nat??
Moe maar voldaan met een gevulde maag duiken we ons bedje in.
dag 41
24 juni 2017
Vanacht heerlijk geslapen aan zee in Lancaneau, Je merkt dat het belangrijk is dat je een goede nachtrust hebt want elke dag is toch ook weer een inspannende dag. Ik merk zelf dat wanneer ik veel transpireer door de warmte en de inspanning dat ik extra goed moet drinken maar vooral ook zout moet nemen. Ik houd nl dan snel vocht vast rondom mijn oogleden. Dus die bouillon elke dag is echt wel nodig. Nu we geen drinkbouillon meer hadden in onze voorraad zijn het bouillonblokjes geworden in de winkel is nl nergens drinkbouillon te verkrijgen. Dit werkt ook, ik moet er alleen wel elke dag aan denken, zo ook op ons eten zout toevoegen iiets wat tegen onze gewoontes in is. Dus elke ochtend water koken in onze thermoskan voor bij de lunch.
Vandaag rijden we weg met een grijze lucht, we zoeken eerst een bakker voor het ontbijt. Het plaatsje is nu stilletjes, een heel ander beeld dan gisteravond toen heel bedrijvig , gezellig druk was.
We pakken de route daarna meteen op de duinen in, ook vandaag rijden we nog een heel stuk langs het strand, door de duinen, dus goed opletten op alle dwars weggetjes die voorrang hebben maar ook op de randen die door de dwarswegen zijn ontstaan, niet handig als je stuur niet goed vast hebt.
Het is wel heerlijk relatief wat vlakker en weinig wind. Er zijn hier wel wat meer fietsers die bepakt ook op weg zijn. Af en toe een santiago ganger te voet. Ik moet er niet aandenken, 120 km door de duinen voor ons is voor hen 5 dagen lopen.......dan is het wel erg eenzaam, maar ook de natuur is hier minder afwisselend. Nadeel is ook dat er tussentijds niets te vinden is langs de route van drinken en eten.
Je moet dan echt in de plages zijn en weet die weten van prijzen , iets wat we in Noord Spanje helemaal niet zagen, het kost daar niets als je iets nodig hebt.
De campings zijn hier ook vaak enorm groot,hele dorpen, met veel verhuur van tenten en mobils, niet onze plek eerlijk gezegd.
Vandaag fietsen we het laatste stuk langs de duinen naar Souillac sur Mer hier rijden we naar de pont waarmee we de Gironde gaan oversteken naar Royan. Souillac sur Mer is gezellig, er is van alles te zien en te vinden. Wanneer we de weg vragen naar de Pont omdat er een auto aanwijzing totaal de andere kant op staat, zegt een fransman nadat hij enorm moet lachen, toutes droites en wijst met zijn wandelstok, je komt er vanzelf..... inderdaad, het blijkt nog wel 12 km fietsen te zijn, de weg is erg slingerend, druk, even heel erg wennen na zo'n lange duinrit.
We rijden zoals gewoonlijk erg veel achter elkaar, niet te dicht wanneer dan heeft de laatste geen zicht op kuilen en hobbels . We roepen wel maar dat is vaak lastig doordat je elkaar niet goed verstaat en dat is ook irritant. Dat is ook een van de dingen die onderweg wel eens vervelend zijn onderling. ja , we worden ook een dagje ouder het gehoor is dus blijkbaar ook minder scherp! Ook een lastige confrontatie me jezelf .
Je probeert steeds de juiste plek te vinden ook voor de wind. Jan zegt dat ik een echte waaier fietser ben inmiddels , nou of het een compliment is weet ik niet zeker...
Bij Verdon de Mer vinden we de pont, hij ligt al te wachten, het is er niet druk , we rijden er meteen op na een kaartje gekocht te hebben. Voor €10,00 zitten we er met fietsen op voor een kleine drie kwartier. Het is heerlijk mooi weer nu en we nemen maar meteen onze tussen hap op de boot. heerlijk uitzicht, windje, zonnetje dit voelt ook weer wel als een soort eindpunt in de reis deze overtocht. Ook zijn we hier 22 jaar geleden ook met de pont de andere kant opgegaan. Jammer maar de pont herkennen we maar onderweg zien we weinig bekends terug.
We gaan nu over op de Mio , om de route te maken omdat de vélodyssée doorloopt naar het noorden en wij afbuigen richting Parijs.
Vanaf nu kijken we met de algemene kaart en laten we de Mio ons de weg wijzen en zn de borden op de weg. Voordeel is in Frankrijk hebben alle wegen een nummer die helpt je heel goed de weg te vinden en te oriënteren. Dit mis je in Spanje soms enorm.
We komen na de pont in Royan, een stad die erg vernield is geweest en dat is merkbaar aan de nieuwbouw.
We zien nu veel zonnebloemen verschijnen die al aardig in bloei staan, vele graanvelden, we vragen ons af hoe die boeren hun grenzen kennen , het lijkt een groot veld zover je kunt kijken. het is al aardig rijp en ze zijn soms al aan het dorsen.
We komen aan in Saintes, na een wegomlegging te hebben genegeerd, we nemen meestal het risico om door te fietsen en te kijken of we er langs kunnen want dat scheelt toch wel vaak enorm omrijden en ook regelmatig extra klimmen.... voor elke kleine verandering gooien die fransen de weg dicht, och die arme fietsers... Dit heeft toch tijdens onze tocht wel wat voordeel opgeleverd moet ik zeggen.
We winden een hotel aan de rand van de stad, dat is fijn want dat is rustiger en het fietst morgen gemakkelijker weg.
We gaan na een heerlijke douoche aan ons welverdiende biertje bij restaurant Pataterie. Een achteraf enorm grote keten zagen we.
We gaan na enige uitleg op het terras zitten, want eten doe je immers binnen... we genieten van het zonnetje en zitten met onze kaarten op tafel om de route terug te kijken en te plannen. We merken dat alleen drinken bestellen vaak niet kan of lastig gevonden wordt, immers in een restarurant eet je toch en de bar is voor de drank.... We leggen uiit wat ons plan is, even wat drinken wat later lekker eten. Dit levert op dat ze 4x aan tafel komen om de vragen of we al weten wat we willen eten en de 4e persoon doet dat op een zeer directe intimiderende manier.... Ze begrijpen waarschijnlijk niet dat wij echt wel blijven eten maar dat we tijd hebben. Het irriteert ons ook wel omdat er volop plaats in het restarurant dus de tafel ook niet dringend nodig is , het zij zo blijkbaar.
later beslellen we ons eten en een lekkere fles wijn en plots worden we als meneer en mevrouw benaderd en bediend!? haha
dag 42
25 juni 2017
we hebben inmiddels 3489 km op de teller staan.
We fietsen vandaag richting Potiers.
We maken vandaag veel km's het weer is wat grijs, bewolkt dan weer zonnig. Het is een landbouwgebied , granen, zonnebloemen, soms wat wijnranken en veel kiwi's.
In aanvang slechtere wegen, meer klimmen wellicht want we rijden weer in het binnenland ipv langs de kust!
We komen in Aulnay, een klein dorp waar we 22 jaar geleden bij een chambre d hotes hebben overnacht. Het was een hele fijne plek bij super lieve mensen die er voor ons toen een feestje van maakten met een super ontbijt. Destijds werden de tassen nog gevuld na het ontbijt door de eigenaresse en de bidons voorzien van fris water, het weer werd gecheckt en ze zwaaiden ons uit met kom nog eens langs met de verhalen. We zijn toen op onze terugreis met Ton, degene die ons destijds heeft opgehaald met de auto in Santiago de Compostela ( even 2600km gereden voor ons!!) daar terug gegaan om te overnachten op de terugreis om hem mee te laten genieten van al die service,liefde en mooie kamer. Jammer na zoeken we kunnen de plek niet vinden, Jan toert het dorp door rondom het plein waar het bij in de buurt zou zijn, maar komt zonder goed nieuws terug.
We nemen lekker koffie met iets lekkers van de bakker 2 straten verderop, heerlijk, ja dat klinkt wat gek maar in Frankrijk mag je bij een cafe je eigen lekkers of van de bakker 2 deuren verder opeten. geen probleem. Ze wijzen je daar ook vaak op die mogelijkheid, moet je in Nederland een keertje doen???!
We komen aan bij onze overnachtings plek, fietsen in de schuur, zo dat is goed geregeld, dat maakt dat we wederom rustig kunnen slapen.
Na een lekkere avond op tijd ons bed in.
dag 43
26 juni 2017
Vandaag gaan we na het opstaan eerst boodschappen doen in een grote supermarkt, we zijn nl op zoek naar een kabel voor de Mio. Jan zijn fiets is nl 1 x omgevallen bij het afhalen van de tassen en met de aansluiting van de Mio op de grond terecht gekomen en daar werd de kabel niet blij van. Hij heeft het toch gered tot gisteren maar nu laadt de Mio niet meer op via de Usb van de fiets dus de kabel is mogelijk gesneuveld. In de Carrefour vinde we al snel een kabel en hij doet het. welis war blijkt nu dat ook de Usb een deuk had opgelopen waardoor hij het uiteindelijk ook begaf. Gelukkig hebben we een powerbank bij waarmee we de hele dag stroom hebben en alles toch zijn werk kan doen. Toch een goede investering geweest!
We rijden bij Poitiers op de Mio zeer goed weg, een oude stad, we rijden heel veel smalle straatjes buiten de drukte en stoplichten om dus verlaten prima de drukte.
We komen in een prachtig gebied terecht. Enorm veel bloemen, riviertjes, stroomversnellingen, heel gezellig, veel kijkplezier dus.We komen door Beaumont , een heel mooi dorpje, we eten daar lekker aan het water en genieten van wat we zien. Onderweg belt Gerry, mijn zus op, Dennis is in Nl naar het ziekenhuis geweest en de neuroloog kan niets vinden, alles opgeteld en afgetrokken, het hele verhaal wordt
geduid als ernstige flauwte. Nou dat is fijn natuurlijk maar ook lastig, zeker als je dit al vaker gehad hebt, voor degene die er bij zijn is dat heftig toch. Voor ons prettig om dit te weten ,dat geeft ook weer wat rust tijdens het fietsen.
We arriveren inmiddels in Tours.
dag 44
27 juni 2017
Het wordt duidelijk dat de weersvoorspelling niet zo best is voor de komende week, tot zondag elke dag veel kans op flinke neerslag. oeiii.
Regen is altijd lastig als je moet fietsen, in het plastic is erg warm tot je even stopt en dan krijg je het enorm koud. Je schoenen worden erg nat het lastigst om droog te krijgen.
We denken er over na en overwegen om anders even op 1 plek te blijven maar tot zondag is wel erg lang. Kortere stukken fietsen kan ook maar blijft staan als het regent rondscharrelen is ook niet top en we hebben immers niet veel spullen bij aan extra kleding etc.
We spreken ook af om niet te kamperen met dit weer.
uiteindelijk naar de route gekeken, besluit: we gaan gewoon fietsen en verwachten zondag maandag thuis te zijn.
Ik merk zelf dat ik ook wel neig naar doorfietsen naar huis, de stal gaat roepen.
We fietsen vandaag met dreigend weer, in de verte hangen buien, voor en achter ons maar we houden het droog. We zijn bijna bij in Chateaudun en plots onweer en valt de hemel leeg, we zitten midden in de polder en komen dus druip nat in Chateaudun aan.
We stoppen bij een Lidl waar we schuilen en zoeken naar accommodatie
Er is niet veel!! Bij het hotelletje aangekomen, alles open, niemand bereikbaar om te vragen en evt in te checken, ook niet via de huisbel of telefoon, wat bijzonder....
volgende hotel: comlet, verderop 15 km is wel iets te vinden......oeiii'
We fietsen door de regen terug naar de eerste plek, misschien heb ik 1 kamer... uiteindelijk nee, toch vol.
We springen op ons stalen ros en rijden door de regen de stad uit naar een nieuwe plek hopelijk is daar een kamer. Gelukkig 3 km verderop na een flinke afdaling hebben beet. Onze fietsen krijgen een eigen hotelkamer in het hotel evenals wij op de 3e verdieping. We hangen beneden het natte spul te drogen , wat we achteraf de volgende morgen nog erg vochtig terug vinden.... hoezo nat??
Moe maar voldaan met een gevulde maag duiken we ons bedje in.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
