jan en yolanda op de fiets
Door: yolanda
Blijf op de hoogte en volg Yolanda en Jan
06 Juli 2017 | Spanje, Santiago de Compostella
12e verslag
18 juni 2017
dag 35
We staan vandaag op tijd op, onze laatste nacht in het hostal geslapen in het centrum van Santiago de Compostela. Het is een oud hostal, fietsen veilig in de hal onder de trap binnen, de kamer is oud, 5 bedden, voor ons samen. Het piept en kraakt hier , we zitten midden in het centrum dus genieten tot op beperkte hoogte mee van het nachtleven. In Santiago is 24 uur bedrijvigheid, overdag de lopers en fietsers die binnenkomen, de toeristen, in de avond de localen die rondscharrelen, studenten die er vertoeven. Het leven gaat door tot laat in de nacht. Het zijn smalle straten met hoge gebouwen, huizen, veel steen dus het galmt heerlijk. Het is er ook zeker gezellig en er is veel te zien.
In de nacht komt ook de vuilnisman door de straten en in de vroege ochtend komt de gemeente de straten schoonspuiten, kortom veel bedrijvigheid.
Dat betekent ramen veelal dicht anders slaap je niet.
We gaan op tijd voor ontbijt op pad en nemen voor de laatste ochtend op ons vertrouwde adres tegenover de cathedraal ons ontbijt, goede koffie lekker brood en croissant. De mensen herkennen ons en zijn vriendelijk.
We lopen op tijd weg voor de trein, 20 minuten wandelen. Ik ben van de tijd want stel dat die trein weg is, er komt er maar 1 per dag!
We doen nog wat boodschappen bij de supermarkt voor in de trein. Lekker fruit en drinken want het wordt een dag zitten van 10.00 tot 21.30 voordat we in Hendaye zullen zijn.
We komen aan het loket voor de tickets en nadat we de tickets bestellen zegt de beambte in het spaans dat de trein vol zit......!!! Ik schrik me rot en vraag vol ongeloof of dat echt zo is. Ja, geen plaats, punt.... hij geeft aan dat we moeten reserveren en dat we voor dinsdag niet meer weg kunnen.....ik word geïrriteerd omdat we zaterdag geïnformeerd hadden en ons verteld was dat we op dezelfde dag pas kaartjes konden kopen en dus vandaag voor vertrek dit moesten regelen....
We vragen naar andere reismogelijkheden en met moeite krijgen we een telefoonnummer voor een touringcar 3km verderop waar we evt kunnen boeken. Ik was erg boos, teleurgesteld over de manier van informeren maar dat stoorde de man blijkbaar niet. Volgende klant..
We lopen naar buiten overleggen, denken na en bellen de bus, deze nemen niet op ( zondag?) we overwegen een auto te huren, immers onze fietsen en bagage was al op transport naar Hendaye en zal daar medio dinsdag arriveren.
Een auto huren lukt ook niet want het is zondag en Avis en Europcar zijn gesloten.
Er blijken voor dinsdag wel kaartjes te zijn dus die kopen we zodat we nu geen verrassingen meer zullen hebben.
Na bekomen te zijn van de schrik en de teleurstelling lopen we terug en gaan een hotel zoeken voor 2 nachten. Al snel vinden we een leuk hotel wederom in het centrum maar in een iets rustiger stukje van de stad.
Alle moois op loopafstand. We installeren ons op de kamer en gaan op gemak de stad in en genieten van wat er is.
Het is nog erg warm dus we doen niet echt veel. We scharrelen wat rond en nemen op tijd een drankje. We gaan nog naar de pelgrimsdienst in de kathedraal, toch heel indrukwekkend. Een propvolle kathedraal, vele wandelaars en fietsers die de dienst volgen. het is altijd toch weer heel bijzonder dat degenen die binnen komen als pelgrim vernoemd worden in de dienst. Het is wel een andere populatie mensen die we zien. 22 jaar geleden zagen we vele religieuzen in de kerk, die nog erg jong waren. Nu zien we veel jonge mensen die de camino ( deels) gelopen hebben.
Geen rugzakken meer ( veiligheid) maar wel mensen die bewogen op hun plekje zitten,staan en daar met hun eigen ding zijn. Zo ook wij.
We hebben immers ons doel gehaald, hier wilden wij nog graag een keer heen ook al is dit een andere camino geworden, in zowel de route, de beleving, de omgeving en de privé situatie thuis.
We ontmoeten op de het plein voor de kathedraal nog een spanjaard , die 40 jaar in Nederland gewoond heeft en 5x de camino gelopen heeft en nu samen met zijn vrouw daar terug is. Hij is enthousiast en vertelt en geïnteresseerd in ons verhaal. We wisselen info uit ook over het feit dat hij nu deels in Spanje woont en deels in Nederland, altijd nuttig toch.
Het was een leuk gesprek.
In de avond eten en drinken we in de studentenwijk, een heerlijke plek, met veel jonge mensen om ons heen die daar genieten van een drankje en tapas die je overal bij je drankje krijgt, de heerlijkste dingetjes en voor een habbekrats.
19 juni 2017 dag 36
We ontvangen een app van Timo mijn neef of ik al iets van zijn moeder gehoord heb.... ik schrik, er moet iets zijn... We bellen naar Kreta waar mijn zus en haar man verblijven ivm vakantie en al snel wordt duidelijk dat er problemen zijn. Mijn zwager is zeer laag van bewustzijn in bed gevonden en dat zorgt voor de nodige zorgen. Hij blijkt in het zks te zijn in Heraklion en het is onduidelijk wat er is gebeurd. Hij is inmiddels gelukkig weer goed van bewustzijn. Uiteindelijk zal hij daar 3 dagen moeten blijven ivm onderzoeken en observatie. Dit is toch wel spannend en ook lastig dat je dan niet bij elkaar bent maar alles via de telefoon en app moet doen. Van de andere kant ook wel een luxe dat dit gelukkig nu zo kan. Hij is uiteindelijk met mijn zus goed thuis gekomen onder begeleiding van een arts en uiteindelijk is alles in orde nu.
20 juni 2017 dag 37
Vandaag gaan we op de trein om 10.00 in Santiago de Compostela.
Op het station aangekomen blijkt het er niet druk te zijn , we hadden verwacht een propvolle trein te vinden. Immers het is druk in de trein die maar 1x per dag gaat...
We stappen in stoel 13 a en b zijn voor ons. We installeren ons en de trein vertrekt, half leeg en maar 2 wagons.. We verbazen ons enorm natuurlijk maar goed mogelijk loopt de trein onderweg vol.
Het is comfortabel zitten het enige wat ontbreekt is enigszins wat eten en drinken in de trein, gelukkig hadden we ons goed bevoorraad met drinken en fruit. De treinreis is erg mooi, we rijden veelal "langs"de route die we hebben gefietst, zeer afwisselend gebied, mooie vergezichten, bossen, kleuren, dorpjes. Plots realiseren we ons dat het toch wel een hele tour is die we tot nu toe gefietst hebben.
Onderweg stopt de trein nog even voor een korte pauze, tegen Jan zijn zin in ga ik snel koffie regelen in de stationsrestauratie, dit liep goed, tot ik voor de trein deur sta en plots een monteur de trein deur sluit. Van schrik slaat een mevrouw voor mij een beker kokende koffie uit mijn hand die erg genoeg deels op haar rug valt, oeii Ik schrik me rot , help hete koffie!! De conducteur zag het gebeuren en ontfermt zich over die mevrouw , zorgt voor water, ijs om te koelen, dit is dus een brandwond. jeetje, dan is het dus balen dat je geen spaans spreekt, ze huilde van de pijn en daar ik dan met mijn goed gedrag.... Enorm balen, ze had wel in de gaten dat ik er niks aan kon doen maar toch..
Achteraf blijkt dat de trein over de hele reis half vol is geweest, blijkbaar een zeer bijzonder systeem van inboeken op zo'n traject.
Om 21.30 zijn we in Hendaye, we lopen direct naar hotel de la Gare , waar we een kamer gereserveerd hebben, prima plek hier zullen ook onze fietsen heen komen morgen.
We lopen de grens over ( 200m ) Spanje in en zoeken een lekker restaurantje , er is volop leven op straat. Er is een soort van muziek festijn. Vele spanjaarden lopen in groepen op straat en bespelen een fluit of een trommel, het is een drukte van jewelste en de spanjaarden hebben veel plezier dat is duidelijk.
21 juni 2017 dag 38 12907 km op de teller.
Rond 8.30 telefoon van Soetens fietstransport, jullie fietsen zijn er in een uurtje. Dat is mooi. De fietsen worden afgeleverd, keurig verzorgd, compleet met bagage, super goede zorg, aardige mensen. Zeker een aanrader voor wie het nodig heeft!!
We nemen ontbijt, laden de fietsen opnieuw op zodat alles weer stabiel zit en rijden rond 11.30 bij het hotel weg.
Meteen een hele steile klim in een druk gebied, dat is wel effe weer wennen en opletten, oeps langs deze kustweg wordt stevig gereden en veel vracht verkeer.
We stoppen en zoeken zo snel mogelijk op de route te komen, het is een uitgepijlde route van noord naar zuid frankrijk en omgekeerd de Vélodyssée.
we herpakken ons, het is nog erg warm, we merken dat hier de route erg mooi is maar ook steile stukken, korte steile klimmen, soms zo dat ik een keer van de fiets moet en moet lopen.
De hitte en de heftigheid van klimmen maakt het tot een zeer pittige dag.
we komen langs Biarritz en Bayonne, prachtige plaatsen , mooi oude gebouwen, mooie kust, zandstranden, ook moderne stukken met veel toerisme. We vinden een goede bakker waar we even iets lekkers nemen en lekker koud drinken en onderweg zoeken we in parkjes verse water punten want die bidons vliegen leeg.
We komen in Ondres aan en vinden een plekje op de camping. Gelukkig een camping met zwembad, heerlijk even verkoelen, even de benen strekken , wat is dat een feestje!
In de avond eten we aan het strand en bellen we naar huis hoe het daar allemaal is. In Dongen is alles stabiel met de "vader"van Jan die is in het verpleeghuis en maakt stapjes vooruit, zijn spraak blijkt het lastigste probleem. Op Kreta is nu duidelijk dat Gerry en Dennis weer terug naar huis gaan onder begeleiding van een arts ivm risico bij vliegen.
In Raamsdonksveer bij mijn ouders is gelukkig alles rustig.
Deze informatie is prettig om onze rust te kunnen pakken en ons weer te focussen op onze reis.
Tevreden gaan we te bed.
22 juni 2017 dag 39
Vandaag is het wat bewolkt maar 26 graden als we op de fiets springen.
We zijn ivm de hitte bewust op tijd op gaan breken, want die hitte is wel heftig fietsen.
We fietsen vandaag 130 km door de duinen, ik wist niet dat er zoveel duinen zijn. Het zijn meest goede paden, meestal wel verhard. Goed uitgepijlde route.
We zien hier ook meer mensen richting Spanje fietsen met bepakking.
Het fijne is wel dat we veelal de wind gunstig hebben voor zo ver er al wind is. Het wordt iets minder warm en het wordt wat minder vaak klimmen. Het wordt glooiender .
Je ziet hier ook meer bossen , veel prachtig groene varens en rust!
onderweg komen we over een markt, heel gezellig, allerlei lekkere kaasjes, rommeltjes en fruit. We drinken koffie en ontmoeten mensen die ons complimenteren en aanspreken over de fietsen, heel grappig dit gebeurd echt vaak. die schelp op die tas is toch een blikvanger die roept om vragen of zo.
Het door de duinen fietsen bevalt wel voor nu, alleen enorm goed opletten want er staan heel vaak stopborden voor elke dwars weg en er zit vaak een ongelijkheid in het pad en dat kan ook een bandje kosten en dat zou balen zijn ( tot nu toe geen enkele lekke band gereden?!)
Op het einde van de dag wordt het grijs en begint het te regenen, we komen bij een meer en zien een camping. Saint Eulalie en Born Op de camping hebben ze een soort tent op palen en die huren we één . We hoeven dan de tent niet op te zetten en liggen droog en comfortabel. het ziet er gezellig uit en slaapt blijkt ook goed.
Het is erg rustig zoals op de meeste campings, doorgaans staan er wat campers en een enkele caravan. Het sanitair is gelukkig heel vaak prima.
We zien hier langs de zee enorm grote campings, dit is in frankrijk in het binnenland totaal anders daar hadden we echt kleine municipal campings met 20 plekjes die niet eens volstonden.
23 juni dag 40
We staan op met regen, dat is balen, wel of geen regenkleding aan. Het is kiezen of nat van de regen of van het transpireren met dat plastic aan.
De schoenen is het lastigste , als die eenmaal nat zijn , krijgen we ze niet meer droog! We hebben wel rubberen opvouwbare overlaarsjes maar het blijft behelpen. Ondertussen hebben die van Jan het begeven, een soort van rubber moeheid of zo denk ik!
We doen toch de hele handel maar aan want het is pas 8.00 uur en dan al nat is het hem ook niet.
we gaan op pad over een smal pad door de duinen. nu snappen we waarom hier zoveel prachtige varens staan, haha.
In een bocht maken we 2 tegenliggers aan het schrikken , ze dachten denken wij, dat ze maar alleen op de wereld waren dus reden links door de bocht, oeps dat loopt net goed af. Ernstig ongeluk 2 fietsers rijden elkaar ondersteboven op een verlaten weg, dat zou met toch wat zijn.
De tegenliggers schrikken enorm in elk geval.In de loop van de dag wordt het droog en doen we de plastic handel mar op de tas en fietsen het is lekker warm dus de rest droogt snel nu.
we komen op tijd aan in Lancaneau aan de kust, een hele leuke plaats aan het strand. We stoppen en genieten van de zee, het geluid,de kleuren en meteen schiet er een man en vrouw op ons af, met vele vragen ,enthousiasme over onze tocht. Ze vragen van alles over de tocht , de route, de bepakking, de belevenissen oeps.... de tijd vliegt het is al 18.00 Snel snorren we een hotel op en doen onze was, douchen en gaan heerlijk eten. het is weer een feestje en dat pal aan zee. Prachtig.
We zitten tot laat buiten met een ondergaand zonnetje, wat een reis!
binnenkort vervolg ik ons verhaal.
We zijn inmiddels zondag 2 juli thuisgekomen, zijn geweldig ontvangen door vele mensen, een warm bad, jeetje zeg prachtig, het had niet mooier kunnen zijn voor ons.
Ik ga er nog over schrijven.
We merkten bij thuiskomst dat er delen van ons verslag weg zijn, misgegaan zijn dus ik probeer nu thuis het laatste stuk nog te schrijven.
Jullie horen van ons.
18 juni 2017
dag 35
We staan vandaag op tijd op, onze laatste nacht in het hostal geslapen in het centrum van Santiago de Compostela. Het is een oud hostal, fietsen veilig in de hal onder de trap binnen, de kamer is oud, 5 bedden, voor ons samen. Het piept en kraakt hier , we zitten midden in het centrum dus genieten tot op beperkte hoogte mee van het nachtleven. In Santiago is 24 uur bedrijvigheid, overdag de lopers en fietsers die binnenkomen, de toeristen, in de avond de localen die rondscharrelen, studenten die er vertoeven. Het leven gaat door tot laat in de nacht. Het zijn smalle straten met hoge gebouwen, huizen, veel steen dus het galmt heerlijk. Het is er ook zeker gezellig en er is veel te zien.
In de nacht komt ook de vuilnisman door de straten en in de vroege ochtend komt de gemeente de straten schoonspuiten, kortom veel bedrijvigheid.
Dat betekent ramen veelal dicht anders slaap je niet.
We gaan op tijd voor ontbijt op pad en nemen voor de laatste ochtend op ons vertrouwde adres tegenover de cathedraal ons ontbijt, goede koffie lekker brood en croissant. De mensen herkennen ons en zijn vriendelijk.
We lopen op tijd weg voor de trein, 20 minuten wandelen. Ik ben van de tijd want stel dat die trein weg is, er komt er maar 1 per dag!
We doen nog wat boodschappen bij de supermarkt voor in de trein. Lekker fruit en drinken want het wordt een dag zitten van 10.00 tot 21.30 voordat we in Hendaye zullen zijn.
We komen aan het loket voor de tickets en nadat we de tickets bestellen zegt de beambte in het spaans dat de trein vol zit......!!! Ik schrik me rot en vraag vol ongeloof of dat echt zo is. Ja, geen plaats, punt.... hij geeft aan dat we moeten reserveren en dat we voor dinsdag niet meer weg kunnen.....ik word geïrriteerd omdat we zaterdag geïnformeerd hadden en ons verteld was dat we op dezelfde dag pas kaartjes konden kopen en dus vandaag voor vertrek dit moesten regelen....
We vragen naar andere reismogelijkheden en met moeite krijgen we een telefoonnummer voor een touringcar 3km verderop waar we evt kunnen boeken. Ik was erg boos, teleurgesteld over de manier van informeren maar dat stoorde de man blijkbaar niet. Volgende klant..
We lopen naar buiten overleggen, denken na en bellen de bus, deze nemen niet op ( zondag?) we overwegen een auto te huren, immers onze fietsen en bagage was al op transport naar Hendaye en zal daar medio dinsdag arriveren.
Een auto huren lukt ook niet want het is zondag en Avis en Europcar zijn gesloten.
Er blijken voor dinsdag wel kaartjes te zijn dus die kopen we zodat we nu geen verrassingen meer zullen hebben.
Na bekomen te zijn van de schrik en de teleurstelling lopen we terug en gaan een hotel zoeken voor 2 nachten. Al snel vinden we een leuk hotel wederom in het centrum maar in een iets rustiger stukje van de stad.
Alle moois op loopafstand. We installeren ons op de kamer en gaan op gemak de stad in en genieten van wat er is.
Het is nog erg warm dus we doen niet echt veel. We scharrelen wat rond en nemen op tijd een drankje. We gaan nog naar de pelgrimsdienst in de kathedraal, toch heel indrukwekkend. Een propvolle kathedraal, vele wandelaars en fietsers die de dienst volgen. het is altijd toch weer heel bijzonder dat degenen die binnen komen als pelgrim vernoemd worden in de dienst. Het is wel een andere populatie mensen die we zien. 22 jaar geleden zagen we vele religieuzen in de kerk, die nog erg jong waren. Nu zien we veel jonge mensen die de camino ( deels) gelopen hebben.
Geen rugzakken meer ( veiligheid) maar wel mensen die bewogen op hun plekje zitten,staan en daar met hun eigen ding zijn. Zo ook wij.
We hebben immers ons doel gehaald, hier wilden wij nog graag een keer heen ook al is dit een andere camino geworden, in zowel de route, de beleving, de omgeving en de privé situatie thuis.
We ontmoeten op de het plein voor de kathedraal nog een spanjaard , die 40 jaar in Nederland gewoond heeft en 5x de camino gelopen heeft en nu samen met zijn vrouw daar terug is. Hij is enthousiast en vertelt en geïnteresseerd in ons verhaal. We wisselen info uit ook over het feit dat hij nu deels in Spanje woont en deels in Nederland, altijd nuttig toch.
Het was een leuk gesprek.
In de avond eten en drinken we in de studentenwijk, een heerlijke plek, met veel jonge mensen om ons heen die daar genieten van een drankje en tapas die je overal bij je drankje krijgt, de heerlijkste dingetjes en voor een habbekrats.
19 juni 2017 dag 36
We ontvangen een app van Timo mijn neef of ik al iets van zijn moeder gehoord heb.... ik schrik, er moet iets zijn... We bellen naar Kreta waar mijn zus en haar man verblijven ivm vakantie en al snel wordt duidelijk dat er problemen zijn. Mijn zwager is zeer laag van bewustzijn in bed gevonden en dat zorgt voor de nodige zorgen. Hij blijkt in het zks te zijn in Heraklion en het is onduidelijk wat er is gebeurd. Hij is inmiddels gelukkig weer goed van bewustzijn. Uiteindelijk zal hij daar 3 dagen moeten blijven ivm onderzoeken en observatie. Dit is toch wel spannend en ook lastig dat je dan niet bij elkaar bent maar alles via de telefoon en app moet doen. Van de andere kant ook wel een luxe dat dit gelukkig nu zo kan. Hij is uiteindelijk met mijn zus goed thuis gekomen onder begeleiding van een arts en uiteindelijk is alles in orde nu.
20 juni 2017 dag 37
Vandaag gaan we op de trein om 10.00 in Santiago de Compostela.
Op het station aangekomen blijkt het er niet druk te zijn , we hadden verwacht een propvolle trein te vinden. Immers het is druk in de trein die maar 1x per dag gaat...
We stappen in stoel 13 a en b zijn voor ons. We installeren ons en de trein vertrekt, half leeg en maar 2 wagons.. We verbazen ons enorm natuurlijk maar goed mogelijk loopt de trein onderweg vol.
Het is comfortabel zitten het enige wat ontbreekt is enigszins wat eten en drinken in de trein, gelukkig hadden we ons goed bevoorraad met drinken en fruit. De treinreis is erg mooi, we rijden veelal "langs"de route die we hebben gefietst, zeer afwisselend gebied, mooie vergezichten, bossen, kleuren, dorpjes. Plots realiseren we ons dat het toch wel een hele tour is die we tot nu toe gefietst hebben.
Onderweg stopt de trein nog even voor een korte pauze, tegen Jan zijn zin in ga ik snel koffie regelen in de stationsrestauratie, dit liep goed, tot ik voor de trein deur sta en plots een monteur de trein deur sluit. Van schrik slaat een mevrouw voor mij een beker kokende koffie uit mijn hand die erg genoeg deels op haar rug valt, oeii Ik schrik me rot , help hete koffie!! De conducteur zag het gebeuren en ontfermt zich over die mevrouw , zorgt voor water, ijs om te koelen, dit is dus een brandwond. jeetje, dan is het dus balen dat je geen spaans spreekt, ze huilde van de pijn en daar ik dan met mijn goed gedrag.... Enorm balen, ze had wel in de gaten dat ik er niks aan kon doen maar toch..
Achteraf blijkt dat de trein over de hele reis half vol is geweest, blijkbaar een zeer bijzonder systeem van inboeken op zo'n traject.
Om 21.30 zijn we in Hendaye, we lopen direct naar hotel de la Gare , waar we een kamer gereserveerd hebben, prima plek hier zullen ook onze fietsen heen komen morgen.
We lopen de grens over ( 200m ) Spanje in en zoeken een lekker restaurantje , er is volop leven op straat. Er is een soort van muziek festijn. Vele spanjaarden lopen in groepen op straat en bespelen een fluit of een trommel, het is een drukte van jewelste en de spanjaarden hebben veel plezier dat is duidelijk.
21 juni 2017 dag 38 12907 km op de teller.
Rond 8.30 telefoon van Soetens fietstransport, jullie fietsen zijn er in een uurtje. Dat is mooi. De fietsen worden afgeleverd, keurig verzorgd, compleet met bagage, super goede zorg, aardige mensen. Zeker een aanrader voor wie het nodig heeft!!
We nemen ontbijt, laden de fietsen opnieuw op zodat alles weer stabiel zit en rijden rond 11.30 bij het hotel weg.
Meteen een hele steile klim in een druk gebied, dat is wel effe weer wennen en opletten, oeps langs deze kustweg wordt stevig gereden en veel vracht verkeer.
We stoppen en zoeken zo snel mogelijk op de route te komen, het is een uitgepijlde route van noord naar zuid frankrijk en omgekeerd de Vélodyssée.
we herpakken ons, het is nog erg warm, we merken dat hier de route erg mooi is maar ook steile stukken, korte steile klimmen, soms zo dat ik een keer van de fiets moet en moet lopen.
De hitte en de heftigheid van klimmen maakt het tot een zeer pittige dag.
we komen langs Biarritz en Bayonne, prachtige plaatsen , mooi oude gebouwen, mooie kust, zandstranden, ook moderne stukken met veel toerisme. We vinden een goede bakker waar we even iets lekkers nemen en lekker koud drinken en onderweg zoeken we in parkjes verse water punten want die bidons vliegen leeg.
We komen in Ondres aan en vinden een plekje op de camping. Gelukkig een camping met zwembad, heerlijk even verkoelen, even de benen strekken , wat is dat een feestje!
In de avond eten we aan het strand en bellen we naar huis hoe het daar allemaal is. In Dongen is alles stabiel met de "vader"van Jan die is in het verpleeghuis en maakt stapjes vooruit, zijn spraak blijkt het lastigste probleem. Op Kreta is nu duidelijk dat Gerry en Dennis weer terug naar huis gaan onder begeleiding van een arts ivm risico bij vliegen.
In Raamsdonksveer bij mijn ouders is gelukkig alles rustig.
Deze informatie is prettig om onze rust te kunnen pakken en ons weer te focussen op onze reis.
Tevreden gaan we te bed.
22 juni 2017 dag 39
Vandaag is het wat bewolkt maar 26 graden als we op de fiets springen.
We zijn ivm de hitte bewust op tijd op gaan breken, want die hitte is wel heftig fietsen.
We fietsen vandaag 130 km door de duinen, ik wist niet dat er zoveel duinen zijn. Het zijn meest goede paden, meestal wel verhard. Goed uitgepijlde route.
We zien hier ook meer mensen richting Spanje fietsen met bepakking.
Het fijne is wel dat we veelal de wind gunstig hebben voor zo ver er al wind is. Het wordt iets minder warm en het wordt wat minder vaak klimmen. Het wordt glooiender .
Je ziet hier ook meer bossen , veel prachtig groene varens en rust!
onderweg komen we over een markt, heel gezellig, allerlei lekkere kaasjes, rommeltjes en fruit. We drinken koffie en ontmoeten mensen die ons complimenteren en aanspreken over de fietsen, heel grappig dit gebeurd echt vaak. die schelp op die tas is toch een blikvanger die roept om vragen of zo.
Het door de duinen fietsen bevalt wel voor nu, alleen enorm goed opletten want er staan heel vaak stopborden voor elke dwars weg en er zit vaak een ongelijkheid in het pad en dat kan ook een bandje kosten en dat zou balen zijn ( tot nu toe geen enkele lekke band gereden?!)
Op het einde van de dag wordt het grijs en begint het te regenen, we komen bij een meer en zien een camping. Saint Eulalie en Born Op de camping hebben ze een soort tent op palen en die huren we één . We hoeven dan de tent niet op te zetten en liggen droog en comfortabel. het ziet er gezellig uit en slaapt blijkt ook goed.
Het is erg rustig zoals op de meeste campings, doorgaans staan er wat campers en een enkele caravan. Het sanitair is gelukkig heel vaak prima.
We zien hier langs de zee enorm grote campings, dit is in frankrijk in het binnenland totaal anders daar hadden we echt kleine municipal campings met 20 plekjes die niet eens volstonden.
23 juni dag 40
We staan op met regen, dat is balen, wel of geen regenkleding aan. Het is kiezen of nat van de regen of van het transpireren met dat plastic aan.
De schoenen is het lastigste , als die eenmaal nat zijn , krijgen we ze niet meer droog! We hebben wel rubberen opvouwbare overlaarsjes maar het blijft behelpen. Ondertussen hebben die van Jan het begeven, een soort van rubber moeheid of zo denk ik!
We doen toch de hele handel maar aan want het is pas 8.00 uur en dan al nat is het hem ook niet.
we gaan op pad over een smal pad door de duinen. nu snappen we waarom hier zoveel prachtige varens staan, haha.
In een bocht maken we 2 tegenliggers aan het schrikken , ze dachten denken wij, dat ze maar alleen op de wereld waren dus reden links door de bocht, oeps dat loopt net goed af. Ernstig ongeluk 2 fietsers rijden elkaar ondersteboven op een verlaten weg, dat zou met toch wat zijn.
De tegenliggers schrikken enorm in elk geval.In de loop van de dag wordt het droog en doen we de plastic handel mar op de tas en fietsen het is lekker warm dus de rest droogt snel nu.
we komen op tijd aan in Lancaneau aan de kust, een hele leuke plaats aan het strand. We stoppen en genieten van de zee, het geluid,de kleuren en meteen schiet er een man en vrouw op ons af, met vele vragen ,enthousiasme over onze tocht. Ze vragen van alles over de tocht , de route, de bepakking, de belevenissen oeps.... de tijd vliegt het is al 18.00 Snel snorren we een hotel op en doen onze was, douchen en gaan heerlijk eten. het is weer een feestje en dat pal aan zee. Prachtig.
We zitten tot laat buiten met een ondergaand zonnetje, wat een reis!
binnenkort vervolg ik ons verhaal.
We zijn inmiddels zondag 2 juli thuisgekomen, zijn geweldig ontvangen door vele mensen, een warm bad, jeetje zeg prachtig, het had niet mooier kunnen zijn voor ons.
Ik ga er nog over schrijven.
We merkten bij thuiskomst dat er delen van ons verslag weg zijn, misgegaan zijn dus ik probeer nu thuis het laatste stuk nog te schrijven.
Jullie horen van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
